“อดีตผู้คุมลาดยาว” จ.ม.มา…ระยะนี้มีคนฆ่าตัวตายมากๆ (รมควันในรถ โดดตึก โดดน้ำ ยิงตัวตาย ผูกคอตาย) ไม่อยากให้เพื่อนคนไทยคิดสั้น…ขอให้ผมเอาเรื่อง “พุทธปาฏิหาริย์” ที่เขียนเมื่อ ๘ ธันวาคม๖๓ มาลงอีกไม่แค่ขอเปล่าๆ ยังถ่ายเอกสารเรื่องเก่าส่งมาด้วย ช่วยให้งานผมเบาขึ้น ง่ายขึ้นแฟนพันธุ์แท้ไทยรัฐ ระดับตัดข่าวตัดคอลัมน์ใส่แฟ้ม…ขอมาแค่นี้ จะเป็นไรมือผู้คุมเก่าแนบข้อเขียน ชื่อ “พุทธานุภาพ” เข้าใจว่าก๊อปปี้มา จากหนังสือแนวธรรมะ ผู้เขียนใช้นามปากกา “ณัฐชา” เรียบเรียงมาจากชีวิตจริงแม่ลูกสองคนหนึ่งวิบากกรรมในครอบครัวของฉัน เกิดจากสามีซึ่งเดิมเป็นคนดี เขามีระเบียบชีวิต ประหยัด บุหรี่ไม่สูบ เหล้าไม่กิน ไม่เล่นการพนัน และตั้งใจทำงานแต่หลังจากได้งานใหม่ในรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ราวๆปีกว่าๆ นิสัยก็เปลี่ยนไป เขาเริ่มกินเหล้าเมายา เที่ยวกลางคืน กลับบ้านผิดเวลาทุกวันเงินเดือนไม่มีเหลือให้ครอบครัว เกิดหนี้สินพะรุงพะรัง ฉันขอร้องให้เขาเลิก ทะเลาะกันเรื่อยมาเป็นเวลา ๙ ปีถึงวันที่ฉันแน่ใจ ไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยสามีได้แล้ว ความทุกข์ที่สะสมบ่มเพาะมานาน ทำให้ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเมื่อคิดจะฆ่าตัวตาย คิดหาวิธีฆ่าตัวตายหลายวิธี ทั้งวิธีง่ายๆ และวิธีพิสดารหลายคืนที่คิดฆ่าตัว เมื่อคิดต่อ เมื่อฉันตายลูกไม่มีแม่ ลูกอยู่ไม่ได้ ต้องฆ่าลูกให้ตายพร้อมกันไปด้วยคืนที่ตัดสินใจ “คืนนี้แล้วสินะ” ตั้งสติเขียนจดหมายลาตายเขียนไปร้องไห้ไป จดหมายนั้นเปียกชุ่มด้วยน้ำตาครอบครัวเราเป็นชาวพุทธ… ตั้งแต่เป็นตัวเป็นตนมา พ่อแม่สอนให้สวดมนต์ก่อนนอนฉันพับจดหมายใส่ซอง จุดธูปจุดเทียน แล้วก็เริ่มสวดมนต์ปากพร่ำสวด ตาจ้องมองพระปางนาคปรก พระบูชาประจำบ้าน ฉันเห็นเงาองค์พระที่ทาบฝาผนังบ้าน ส่ายไปมาตามแสงเปลวเทียนที่สะบัดพลิ้วยิ่งเพ่งมองก็เห็นเหมือนเงาฝ่ามือพระบูชา ส่ายไปมา เหมือนโบกห้าม “อย่าทำๆ”ฉันเพ่งมองเงามือพระโบกห้ามหลายอึดใจ จิตใต้สำนึกเริ่มยั้งคิด ถ้าฉันตายแล้วจะได้อะไรขึ้นมาลูกๆเล่า เขามีความผิดอะไร ทำไมจะต้องมาตายไปด้วยฉันก้มกราบพระ บอกท่าน “ท่านห้ามแล้ว ฉันจะอยู่สู้ต่อ” ก้มจูบลูกที่นอนหลับ กระซิบเบาๆ“เราจะไม่ตายแล้วนะ พรุ่งนี้เราจะเริ่มชีวิตใหม่”“ณัฐชา” จบข้อเขียนเรื่องนี้ว่า นี่แหละ พุทธานุภาพที่แท้จริง เตือนสติพุทธศาสนิกชนทุกคนท่านอาจารย์พระโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช) อธิบายไว้ในหนังสือ “คำวัด” หัวข้อ “อุปาทาน”อุปาทาน หมายถึง ความยึดมั่นถือมั่นที่ผิดด้วยอำนาจกิเลสโดยนึกหรือเข้าใจเอาเองว่า เป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ เป็นกิเลสอย่างหนึ่ง ที่เป็นเหตุเกิดความเสียหายเศร้าหมองหากยึดมั่นในกามตัณหา ก็เกิดความริษยา หึงหวง หากยึดมั่นในความคิดเห็น ก็จะเกิดทิฐิมานะสูง และหัวดื้อหัวรั้น หากยึดมั่นในธรรมเนียม ก็จะทำให้เกิดความงมงายเชื่อง่ายหากยึดมั่นในตัวเอง ก็จะทำให้เกิดความทระนงตัว เย่อหยิ่งจองหอง ถือเขาถือเราเรื่องราวที่เล่ามานี้ จะเป็นพุทธานุภาพ เป็นพุทธปาฏิหาริย์ หรือเป็นอุปาทาน ผมเชื่อว่าท่านผู้อ่านคงหาคำตอบได้เอง.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
