เมื่อก่อนเราคงได้ยินกันบ่อยเรื่อง “มโนโซเชียล” จากคดีดังๆทั้งหลาย คล้ายนักสืบในโลกออนไลน์ วาดจินตนาการกันเต็มที่!!เท็จ – จริงไม่รู้ แต่ก็ทำเอาโลกโซเชียลฮือฮา ว่ากันไปตามความนึกคิดของแต่ละคอมเมนต์ นั่นพอเอาสนุกได้ แต่หาความจริงจังไม่ได้เลยลองไล่ดูคดีการตายของดาราสาว “แตงโม” เป็นตัวอย่าง เล่นเอาตำรวจปวดขมับ คนดูข่าวก็สับสนอลหม่าน ไม่รู้จะเชื่อตำรวจหรือนักสืบโซเชียลดี???เรียกว่าเก่งกว่าตำรวจ เก่งกว่ากองพิสูจน์หลักฐาน เก่งกว่านิติวิทยาศาสตร์ เพราะพวกนี้ “มโน” ได้ล้ำลึกไปไกลกว่าการสืบสวนสอบสวนของตำรวจ!!ล่าสุดตัวละคร “สาวพร” ในคดีที่สามีเธอถูกชายมีสัมพันธ์ลึกซึ้งดักอุ้มฆ่า…ไม่ใช่แค่ “มโนโซเชียล” เท่านั้น แต่เกิดเหตุการณ์ “มโนทีวี” ของสื่อโทรทัศน์ พาผู้ชมลงเหว-ออกทะเลจนกู่ไม่กลับการทำข่าวเชิงสืบสวนสอบสวนเป็นเรื่องดี แต่ก็ต้องอยู่ในกรอบของพยานหลักฐานและความจริง ไม่ใช่ “มโนขายข่าว” จะทำให้ผู้ชมสับสน บางคนถึงกับ “หลงเชื่อ” เป็นตุเป็นตะงานข่าวต้องควบคู่ไปกับจริยธรรมสื่อ อะไรที่รู้ว่าไม่เป็นความจริง สื่อต้องไม่นำเสนอ ไม่ทำให้ข้อมูลสับสนหรือผิดไปจากข้อเท็จจริงในชีวิตจริงของ “สาวพร” จะมืดคล้ำดำเปื้อนอย่างไร แต่เธอก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง ความผิดพลาดของเธอ ไม่ใช่ว่าเธอคือ “ฆาตกร”ตำรวจก็ยืนยันหลายครั้งแล้ว ยังไม่มีพยานหลักฐานว่าสาวพรเกี่ยวข้องกับคดี แต่เธอกลับถูกสื่อ “ประจาน” ลอกคราบชีวิตจนล่อนจ้อน!!ถ้าสื่อหมดสิ้นซึ่งคุณธรรม กระทำต่อเหยื่อเพื่อขายข่าวโดยไม่คำนึงถึงการ “ละเมิด” สิทธิคนอื่นมันจะ “เสื่อม” และห่างไกลจากคำว่า “สื่อสารมวลชน”.‘‘แจ๋วริมจอ’’jaewrimjor@gmail.comอ่าน “คอลัมน์หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ” ทั้งหมดที่นี่