จากชั้น ๑๔ สู่จันทร์ส่องหล้า…การคืนกลับมามีอิสรภาพของนักการเมือง “ตัวพ่อ” อย่าง “ทักษิณ ชินวัตร” ย่อมถูกตั้งคำถามต่างๆนานาแน่จะมีนายกรัฐมนตรี ๒ คนหรือไม่ จะปรับ คณะรัฐมนตรีมั้ย การเมืองจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างไร จะเกิดความขัดแย้งขึ้นมาอีกหรือไม่เหล่านี้ว่าไปแล้วถือเป็นเรื่องปกติที่มิอาจห้ามได้ เพราะทุกอย่างล้วนไม่อาจคาดเดาได้นอกจากวิถีปฏิบัติที่เป็นจริง…เท่านั้นที่จะให้คำตอบเหล่านี้ได้มีคำตอบอยู่ ๔ อย่างที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้๑.จะวางมือการเมืองใช้ชีวิตกับครอบครัวที่ห่างเหินกันไปนาน เพราะต้องลี้ภัยไปอยู่ต่างประเทศถึง ๑๗ ปี ประกอบกับมีหลานหลายคนก็อยากเลี้ยงหลานมากกว่า๒.ห่วงโซ่ทางการเมืองที่ตัดเยื่อใยไปได้ยาก ที่ชัดๆคือพรรค “เพื่อไทย” ซึ่งลูกสาวคนเล็กเป็นหัวหน้าพรรคจึงต้องดูแลและผลักดันให้ประสบความสำเร็จ๓.รัฐบาลปัจจุบันที่ “เศรษฐา ทวีสิน” นายกรัฐมนตรีโดย “เพื่อไทย” เป็นแกนนำก็จะต้องส่งเสริมให้เดินหน้าไปตลอดรอดฝั่ง๔.ดีลทางการเมืองที่เป็นข้อแลกเปลี่ยนจนสามารถกลับประเทศไทยได้อย่างปลอดภัย จึงต้องตอบแทนให้สมกับสิ่งที่ได้รับมาก็นี่แหละคือคำตอบ…ทว่าด้วยเงื่อนไขและปัจจัยต่างๆที่เกิดขึ้นจึงอยู่ที่ตัวเขาเองจะกำหนดบทบาทและท่าทีอย่างไรให้เหมาะสมและถูกกาลเทศะ๑๗ ปีที่ผ่านมาย่อมเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าตัวเขาได้เปลี่ยนแปลงไปมากน้อยแค่ไหน เพราะในความยุ่งยากและลำบากนั้นเนื่องมาจากเขาทำตัวเขาเองทั้งสิ้น…ป่วยการที่จะไปโทษนั่นโทษนี่ เพราะถ้าตัวเองไม่ทำอย่างนั้นก็จะไม่เป็นอย่างนี้อย่างที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้เหนืออื่นใด หากทุกอย่างที่จะดำเนินต่อไปนั้น ในฐานะนักการเมืองที่มาจากประชาชน ซึ่งเป็นผู้สนับสนุนสิ่งหนึ่งที่จะต้องรับผิดชอบคือ“การเห็นหัวประชาชน”การที่ชอบอ้างประชาชนอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ในทางปฏิบัติกลับเป็นคนละอย่างมันถึงเกิดปัญหาหนักเบาอยู่ที่แต่ละคนพูดถึงเรื่องนี้แล้วนักการเมืองในฐานะผู้นำแต่ละคนต่างคนต่างรูปแบบจึงจำเป็นที่จะต้องหาแบบที่ควรยกย่องและนำวัตรปฏิบัติมาเป็นเข็มทิศนำทาง“โจโกวี” ประธานาธิบดีอินโดนีเซียที่กำลังจะพ้นจากตำแหน่งเนื่องจากครบวาระ เขามาจากนักการเมืองท้องถิ่นแล้วเติบโตขึ้นมาเป็นผู้นำประเทศด้วยความรู้ความสามารถและซื่อสัตย์สุจริต สร้างความเจริญด้วยเวลาเพียงไม่กี่ปีเขาจากไปแต่ชนชาวอินโดนีเซียยังนิยมชมชอบชูผลงานที่โดนเด่นของเขาด้วยการเลือกผู้คนต่อไปที่เดินตามแนวทางของอดีตผู้นำเขาพ้นจากตำแหน่งไปอย่างราบรื่นไร้ข้อครหา ไม่ต้องเจอคดีความและทำให้ประชาชนอยู่กันอย่างสงบสุขบ้านเมืองไม่มีปัญหาขัดแย้งเป็นแบบอย่างที่น่ายกย่องและเป็นผู้นำที่ควรเดินตาม!“สายล่อฟ้า”คลิกอ่านคอลัมน์ “กล้าได้กล้าเสีย” เพิ่มเติม
