เขตวิมเมอร์ราของรัฐวิกตอเรีย เครือรัฐออสเตรเลีย มีเมืองขนาดเล็กชื่อเซนต์ เออร์นาร์ด ระหว่าง ค.ศ.๑๙๗๘-๑๙๗๙ พ่อผม (ร.ต.อ.ด็อกเตอร์นิติภูมิธณัฐ มิ่งรุจิราลัย) ไปใช้ชีวิตวัยรุ่นในเมืองนี้ พ่อเล่าว่าวัยรุ่นสมัยเมื่อ ๔๕ ปีที่แล้วมีเมตตากับคนและสัตว์ สมัยนั้นไม่มีใครล็อกบ้าน ไม่กลัวโจร กลัวเพียงจิงโจ้เข้ามารื้อครัวและตู้เย็นเท่านั้นหลัง ค.ศ.๑๙๗๙ เป็นต้นมา บ้านผมก็ต้อนรับชาวออสเตรเลียอย่างต่อเนื่อง บางครั้งก็มาอยู่เป็นกลุ่ม อยู่แต่ละครั้งนานเป็นเดือนก็มี หลังจากมีโซเชียลมีเดีย คนออสเตรเลียที่มาอยู่บ้านผมคุยให้ฟังว่า วัยรุ่นออสเตรเลียปัจจุบันเลียนแบบพฤติกรรมโหดร้ายจากส่วนอื่นของโลก วัยรุ่นออสเตรเลียสมัยนี้จำนวนไม่น้อยชอบทำร้ายสัตว์ ทั้งสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่า ทำร้ายแม้กระทั่งคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนแก่และชาวออสเตรเลียที่ไม่ใช่พวกผิวขาวราตรี ๑๔ มกราคม ๒๐๒๔ วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งไปที่ท่าเรือในแหลมมอร์นิงตันของรัฐวิกตอเรีย เมื่อเห็นชายชราอายุ ๗๙ ปี ก็ยกโทรศัพท์มือถือถ่ายคลิปขณะที่ผลักชายชราผู้เคราะห์ร้ายรายนี้ให้ตกลงไปในน้ำ พร้อมทั้งตะโกนกันลั่นโลกอย่างสนุกสนาน ชายชราว่ายน้ำไม่เป็น โชคดีที่ก่อนจะต้องตายกลายเป็นผี มีชาวบ้านละแวกนั้นมาพบและช่วยเหลือจนรอดชีวิต ส่วนกลุ่มเด็กวัยรุ่นอายุ ๑๔ ปีที่ก่อเหตุก็ถูกนำขึ้นศาลเด็กใน ๑๖ มกราคม ๒๐๒๔ ความเป็นเยาวชนทำให้ศาลลงโทษสถานเบาความรุนแรงในหมู่วัยรุ่นระบาดไปแทบทุกประเทศ ในเมืองไทยเองก็เริ่มกลายเป็นแฟชั่นที่กลุ่มวัยรุ่นบางพวกจับแมวจับหมาจรจัดยัดใส่กระสอบแล้วมัดปากถุงนำไปโยนทิ้งน้ำ เราทราบพฤติกรรมเหล่านี้เพราะมีการถ่ายคลิปนำมาโพสต์อวดกัน คนที่ผมรู้จักเคยลงไปช่วยเอากระสอบที่บรรจุหมาอยู่ข้างใน แล้วนำหมาไปอุปการะที่บ้านวัยรุ่นทำผิดก็จะถูกนำไปขึ้นศาลเด็กและเยาวชน ศาลก็ลงโทษสถานเบา ทำให้อาชญากรอายุน้อยมีจำนวนเพิ่มขึ้น เป็นลัทธิเอาอย่าง ตุลาคม ๒๐๒๑ นายเอ็นโดะ ยูกิ เยาวชนญี่ปุ่นอายุ ๑๙ ปี เข้าไปในบ้านของแฟน ฆ่าพ่อและแม่ของแฟนและเผาบ้าน ทำร้ายน้องสาวของแฟนด้วย พ่อแม่ของนายเอ็นโดะจ้างทนายความที่เก่งและมีชื่อเสียงเพื่อให้ลูกของตนเองได้รับโทษสถานเบา โดยอ้างความเป็นเยาวชน ซึ่งก่อนหน้านั้น ผู้ก่อเหตุที่อายุต่ำกว่า ๒๐ ปีลงมาจะได้รับโทษสถานเบาญี่ปุ่นเป็นประเทศที่เยาวชนจำนวนไม่น้อยมีพฤติกรรมโหดเหี้ยมมากขึ้น บางคนใช้มีดไล่ฆ่าคนแก่โดยอ้างว่า ไอ้แก่นี่อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ เป็นภาระของสังคม วัยรุ่นบางพวกถึงขนาดเชื่อว่าตัวเองให้ความเมตตาด้วยการฆ่าคนแก่ให้ตายกลายเป็นผีเพื่อจะได้ไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างทรมาน เมื่อฆ่าแล้วแทนที่จะสำนึกผิด วัยรุ่นพวกนี้กลับคิดว่าเป็นบุญคุณที่ตนมีต่อคนแก่ผู้วายชนม์ด้วยซ้ำ และเมื่อขึ้นศาลก็รอดโทษหนักเพราะคำว่าอายุต่ำกว่า ๒๐ ปีกฎหมายญี่ปุ่นจึงปรับอายุของพวกที่จะได้รับโทษสถานเบาจาก ๒๐ ปี มาเป็น ๑๘ ปี กรณีของนายเอ็นโดะ ประธานผู้พิพากษาพิจารณาว่า จำเลยไม่ได้มีภาวะบกพร่องทางจิต มีการวางแผนในการฆ่าและเผามาเป็นอย่างดี เมื่อฆ่าแล้วก็ไม่ได้ขอโทษครอบครัวผู้เสียชีวิตอย่างจริงใจ จึงพิพากษาลงโทษประหารชีวิต เมื่อนายเอ็นโดะฟังคำพิพากษา แทนที่จะสำนึกผิด กลับพยักหน้าสองครั้งอย่างไม่แยแสเป็นเมื่อก่อน ตอนที่กฎหมายยังไม่เปลี่ยนเรื่องอายุ กฎหมายเยาวชนทำให้สื่อญี่ปุ่นไม่สามารถรายงานชื่อและข้อมูลอื่นของจำเลย มีแต่ข่าวลวกๆ ที่เนื้อข่าวมีเพียงคนแก่อายุเท่าใด ถูกฆ่าตายอย่างไรและที่ไหน การแก้ไขกฎหมายทำให้สื่อสามารถรายงานชื่อและข้อมูลของจำเลยได้อย่างเปิดเผย และส่งผลให้เยาวชนบางกลุ่มเกรงกลัวต่อการกระทำความผิดเรื่องเยาวชนกับการก่ออาชญากรรม หากไม่มีการศึกษาอย่างละเอียด และแก้ไขปัญหาอย่างจริงจังหรือไม่มีการป้องปรามที่ถูกต้อง อนาคตจะเป็นภัยสังคมที่อันตรายมาก.นิติการุณย์ มิ่งรุจิราลัยsonglok๑๙๙๗@gmail.comคลิกอ่านคอลัมน์ “เปิดฟ้าส่องโลก” เพิ่มเติม
