อวสานโศกนาฏกรรมอย่าง “เท่ลึกล้ำ” ใน “กรรมจำนน” ของคนอัปราชัยพ่ายแพ้ทุกรอยกรรม ก็จบลงด้วย “อัต วินิบาตกรรม” คือทางออกและทางเลือกสุดท้ายของผู้ชาย “ทำลายทอง-ภุมเรศ ภมรชัย”๓ นักแสดงสาว-ใหญ่กลางเล็ก “ทาทอง-พิจิตตรา/โรยทอง-เดียร์น่า/รินทอง-ศวรรยา” ต่างทำหน้าที่ “นักแสดงเอก” ได้งดงาม ดีงาม สง่างามสมบูรณ์แบบ นับแต่เริ่มต้นจนอวสานวิมานทลายฉากสุดท้ายปลิดชีวิตตัวเองด้วยกระสุนสังหารเพียงนัดเดียวของ “ภุมเรศ” ทำได้โศกสลดงดงามคลาสสิก ทั้งองค์ประกอบรอบกายของฉากและการจัดแสงแต่งเงาที่บีบคั้นรัดเร้าอารมณ์รันทดสลดหม่นสุดร้าวราน และฟิล์มสำแดงได้อย่าง “นิ่งลบสงบงัน”งานโปรดักชันเรื่องนี้ของ “พอดีคำ” แตกต่างรสนิยม-สไตล์-บรรยากาศไปจาก “แนวตลาด” ของทุกเรื่องที่ทุกเรื่องของค่ายคำพอดีนี้ต้องเอาใจ-ถูกใจ-เฉาะใจตลาดต้อง “แมส” (Mass) เป็นแกนหลักปักมั่น“ฟิล์ม-ธนภัทร กาวิละ” ให้อารมณ์การแสดงในรูปแบบแปลกใหม่ไม่เคยคุ้นในจริต แต่รักษาคงค่ามาตรฐานการแสดงไว้อย่างหนักแน่นกินใจในการสวมชีวิตจิตวิญญาณของหัวใจลงใน “ภุมเรศ ภมรชัย” ตราบจนวินาทีสุดท้ายที่ “สายเกินสำนึก” ของลมหายใจ“เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์” บิด “บทฯ” กดขยี้ได้ “พอดีใจ” ให้ “กัสปาดีนสยาม น่วมเศรษฐี” ได้กำกับฯอย่าง “พอดีพลัง”แม้บ่อยครั้งจะมีดราม่าราคะโมหะโทสะจริตรูปรสกลิ่นเสียงของช่องมากสี (ที่สุดแสนคุ้นชิน)แทรกซ้อนชอนไชอยู่ไม่น้อยนับได้ว่า “วิมานไฟ-เล่ห์ภุมเรศ-วิมานสีทอง” ในเวอร์ชันนี้ ได้กลายเป็น “วิมานหายนะ” ตามรอยวิบากกรรมจำนนได้งดงามลงตัวที่สุดครับ.“ด็อกเตอร์ศาสตร์ธนิก จุลมณี”‘‘แจ๋วริมจอ’’jaewrimjor@gmail.comเม้าท์ชัด จัดทุกตอน ติดตามได้ที่ www.thairath.co.th/novel และ Facebook Fanpage : นิยายไทยรัฐคลิกอ่านคอลัมน์ “ทีวีบันเทิง” เพิ่มเติม
