หวังให้กลับมา ครอบครัว “จ่าเจมส์” ยังรอคอย หลังกองทัพเรือเตรียมกู้ซากเรือหลวงสุโขทัย พร้อมเผยทุกครั้งที่คิดถึงก็จะเปิดดูรูปภาพในมือถือ ส่วนห้องนอนยังเก็บไว้อย่างดีเมื่อเวลา ๑๗.๓๐ น. วันที่ ๒๒ ก.พ. ๒๕๖๗ ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บ้านสลอบ หมู่ที่ ๑๔ ตำบลหนองกุ่ม อำเภอบ่อพลอย จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเป็นบ้านของ จ่าโทโสภณ วงษ์สนิท ตำแหน่งช่างกล เรือหลวงสุโขทัย ประสบเหตุเรือล่มเมื่อวันที่ ๑๘ ธ.ค. ๒๕๖๕ และสูญหายไปในทะเล พบกับครอบครัวพ่อแม่และพี่ชาย โดยจ่าเจมส์มีพี่น้อง ๓ คน มีพี่สาวคนโตชื่อดา อายุ ๓๕ ปี พี่ชายคนรองชื่อต้อม อายุ ๓๓ ปี และจ่าโทโสภณ หรือเจมส์ คนเป็นคนเล็ก ถ้านับเวลาปัจจุบันจะอายุ ๒๓ ปี ขณะที่ พ่อกับแม่ของจ่าเจมส์ ได้พาผู้สื่อข่าวเข้าไปในบ้าน เปิดตู้ไม้ใส่กระจกขนาดใหญ่ที่ใส่เอกสารประจำตัวของจ่าเจมส์ ใบประกาศนียบัตร จากกระทรวงกลาโหม กรอบใส่เหรียญบางระจัน ภาพถ่ายโรงเรียนชุมพลทหารเรือ กระเป๋าเดินทาง หมวก แก้วน้ำ และอัลบั้มภาพสมัยจ่าเจมส์ยังเป็นเด็ก กับพ่อแม่กับพี่ๆ ในระหว่างที่พ่อกับแม่ ได้พูดถึงจ่าเจมส์ก็มีเสียงสะอื้นอยู่ในลำคอตลอดเวลา พร้อมพาไปดูห้องนอนที่จ่าเจมส์ใช้พักผ่อนทุกครั้งที่กลับมาจากชลบุรีหรือช่วงพัก พ่อกับแม่ได้อธิบายว่า ก็จะเก็บห้องไว้แบบนี้ ทุกครั้งที่คิดถึงก็จะเข้ามาอยู่ในห้องนี้ทางด้าน นายเดชา วงษ์สนิท อายุ ๕๘ ปี พ่อของจ่าเจมส์ เผยว่า ได้ข่าวว่าเขาจะค้นหาก็ดีใจ ความหวังที่เหลืออย่างเดียว อยากให้เจอ จะสภาพไหนก็ขอให้เจอ อย่างนี้ก็แล้วแต่กองทัพเขาจะดูแลเรายังไง ก็ได้แต่ทำบุญใส่บาตรไปให้ลูก แต่ไม่เคยมาหา ขณะที่ จ่าสิบเอกอนุสรณ์ วงษ์สนิท หรือ จ่าต้อม พี่ชายคนรองของจ่าเจมส์ เล่าว่า ตั้งแต่ได้มีข่าวว่าจะกู้เรือหลวงสุโขทัยรอบนี้ ก็จะมีติดต่อมาสอบถามว่าได้เก็บดีเอ็นเอไว้มั้ย ตั้งแต่วันที่สูญหายใหม่ๆ แล้วก็มีวันนี้จากกองเรือฟริเกต โทรมาสอบถามสมมติในกรณีที่เจอก็จะให้มีจัดพิธีที่ไหน เพื่อเป็นการเตรียมการล่วงหน้า เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ ๑๘ ตอนเที่ยงคืนที่ได้ข่าวเรือจม พอวันที่ ๑๙ ก็รีบเดินทางไปบางสะพาน ตอนนั้นก็คิดว่ายังไงต้องรอด เพราะว่าเขารอดกันมาหลายคนแล้ว มีอะไรที่พอช่วยเหลือได้บ้าง แต่พอไปถึงวันนั้น ถึงประมาณบ่าย ๓ โมง ตอนนั้นยังไม่มีคน คืนนั้นก็พักที่บางสะพาน ตอนเช้าวันที่ ๒๐ พี่สะใภ้กึ่งฝันกึ่งสะลึมสะลือ หรือเป็นวิตกจริตไปเอง ก็เหมือนว่าน้องมาบอก เจมส์ทำเต็มที่ที่สุดแล้ว แต่หน้าตายิ้มแย้ม พี่สะใภ้ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา ตอนนั้นก็คิดว่าวิตกจริต เพราะคิดว่าน้องคงไม่เป็นอะไร ก็คิดว่าอาจจะไปตรงไหนแล้วมีคนช่วย ยังไงก็คิดว่าน้องไม่เป็นอะไร น้องเก่ง ก็ไม่มีความฝัน ก็มีเมื่อสามสี่วันก่อน พี่สะใภ้ก็ฝันอีกว่า เจอส่วนกะโหลก ว่าทางทหารเรือเขาเจอ ก็ติดต่อมา แต่ก็คิดว่าเอ๊ะ อาจจะเป็นการที่น้องมาส่งข่าว ก็หวังว่าอยากให้น้องกลับมา กลับบ้านเรา.
